piety, religion, love or worship of God.
θεοσέβεια, εὑσέβεια dei cultus, pietas Պաշտելն զԱստուած. պաշտօն ճշմարտին Աստուծոյ՝ ուղիղ հաւատով, եւ բարի գործովք. բարեպաշտութիւն. երկիւղածութիւն. տե՛ս (Ծն. ՟Ի 11։ Յոբ. ՟Ի՟Ը 28։ Բար. ՟Ե 4։ ՟Ա. Տիմ. ՟Բ 10։ ՟Դ 7 եւ այլն.) որպէս եւ Աստուածապաշտութեամբ. իբր յն. բարեպաշտաբար. (՟Բ. Տիմ. ՟Գ 12։)
Լցաւ երկիր աստուածպաշտութեամբ քով. (Ագաթ.։)
Թէպէտեւ հեթանոսութիւնն եմուտ յաշխարհ, այլ աստուածապաշտութիւնն ոչ ամենեւին պակասեաց. (Եզնիկ.։)
Ընտրեցաք զմահ աստուածտուածապաշտութեամբ քան զկեանս ուրացութեամբ. (Եղիշ. ՟Գ։)
Որովք միանգամ աստուածապաշտութեանս մերոյ կատարին կամք. (Յհ. իմ. պաւլ.։)
Գլուխ ամենայն առաքինութեանց աստուածապաշտութիւն է. (Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Ա։)
Հանդիպեցաք որոց առ ի քումմէ աստուածածապաշտութենէդ գրելոցս։ Քո աստուածպաշտութիւնդ, եւ այլն. (Աթ. ՟Է։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աստուածպաշտութիւն | աստուածպաշտութիւնք |
| accusatif | աստուածպաշտութիւն | աստուածպաշտութիւնս |
| génitif | աստուածպաշտութեան | աստուածպաշտութեանց |
| locatif | աստուածպաշտութեան | աստուածպաշտութիւնս |
| datif | աստուածպաշտութեան | աստուածպաշտութեանց |
| ablatif | աստուածպաշտութենէ | աստուածպաշտութեանց |
| instrumental | աստուածպաշտութեամբ | աստուածպաշտութեամբք |